Najnowsze badania przeprowadzone przez zespół naukowców z Uniwersytetu Old Dominion w Norfolk, USA, rzucają nowe światło na długoterminowe konsekwencje karania dzieci metodami fizycznymi. Wyniki badań jednoznacznie wskazują, że nawet sporadyczne stosowanie klapsów może negatywnie wpływać na rozwój funkcji poznawczych i zdrowie psychiczne dzieci, prowadząc do trudności w nauce i koncentracji.
Analiza, oparta na obserwacjach niemal 13 tysięcy amerykańskich dzieci, pokazała, że doświadczanie kar cielesnych w wieku pięciu do sześciu lat wiąże się z niższym poziomem kontroli przez hamowanie i elastyczności poznawczej. Te kluczowe zdolności, niezbędne do skutecznej nauki i adaptacji, mogą być osłabione już rok po doświadczeniu takich kar. Badanie podkreśla, że nawet nieczęste stosowanie klapsów, takie jak raz na tydzień, może mieć niekorzystny wpływ na zdolność dzieci do regulowania swoich zachowań i impulsów.
Profesor Jeehye Kang z Uniwersytetu Old Dominion, jedna z głównych autorek badania, zwraca uwagę na długotrwałe skutki kar fizycznych, takich jak klapsy. Dostrzega ona bezpośredni związek między takimi metodami dyscyplinowania a trudnościami w szkole, gdzie dzieci muszą wykazywać się kontrolą impulsów, elastycznością w rozwiązywaniu problemów oraz skutecznym wykorzystaniem pamięci roboczej.
Badania wykazują również, że doświadczenie kar cielesnych może prowadzić do poważniejszych problemów psychicznych, w tym do zwiększonego ryzyka depresji i samobójstw w późniejszym życiu. Eksperci podkreślają, że dzieci, które były karane fizycznie, mogą mieć również trudności w rozwijaniu umiejętności społecznych i emocjonalnych, co może wpłynąć na ich zdolność do utrzymania pracy, zdrowia i funkcjonowania społecznego w dorosłym życiu.
Pomimo rosnącej liczby dowodów naukowych na szkodliwość kar cielesnych, praktyki te wciąż są stosowane w wielu krajach. Dane UNICEF wskazują, że w wielu państwach dwie trzecie dzieci na świecie jest karanych fizycznie. Badanie z Uniwersytetu Old Dominion jest kolejnym argumentem przemawiającym za potrzebą edukacji rodziców i opiekunów na temat negatywnych konsekwencji takich metod wychowawczych.
Profesor Kang apeluje o rezygnację z kar cielesnych i promowanie bardziej empatycznych, skutecznych metod wychowawczych, które nie szkodzą dzieciom. Podkreśla również, że dyscyplina nie musi oznaczać kary fizycznej i że dzieci posiadają naturalną zdolność do rozróżniania dobra od zła, potrzebując jedynie odpowiednich warunków do nauki i cierpliwości ze strony dorosłych.